രാജു കെ.
ഞാൻ ഓരോ രാത്രിയിലും മരിക്കുന്നു
അടുത്ത പ്രഭാതത്തിൽ പുനർജ്ജനി
ക്കുന്നു
ഇന്നലെ കണ്ട പുഴയല്ല,യിന്ന്, യെന്നതു
പോലെ
ഇന്നലെയുള്ള ഞാനല്ലയിന്ന്
എല്ലാം മാറിക്കൊണ്ടേ യിരിക്കുന്നു
എന്നിലെ വികാരങ്ങളും, അനുഭൂതികളും.
ഞാനിടയ്ക്കിടേ ഓർമ്മകളേ പിടിച്ചു
കുലുക്കുന്നു
അതെന്റെ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെയുള്ള
ഓട്ടത്തെ
അല്പമൊന്ന് പിടിച്ചു നിർത്തുന്നു.
വർഷം മാസത്തെശാസിച്ചു നിർത്തു
ന്നതു പോലെ
ഞാനെന്തൊക്കെയോ,യെന്നിൽ ശാസി
ച്ചു നിർത്തുന്നു
ഞാനെന്റെ ദിനസരിക്കുറിപ്പുകൾ
നോക്കുന്നു
കണക്കു പുസ്തകത്തിലെ എഴുത്തു
കളിൽ
പലതും മാഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു
ഇതൊന്നും നിനക്കുള്ളതല്ലെന്നും
നീയും നിനക്കുള്ളതല്ലെന്നു പറയുന്നു
ഞാൻ, യെഴുതാപ്പുറങ്ങളിൽ കണ്ണും –
നട്ടിരിക്കുന്നു
കീറിപ്പോയ, യക്ഷരങ്ങളും അക്കങ്ങ
ളുമായ്
ഞാൻ മറയുന്നു.