ജയമോള് വര്ഗിസ്.
എന്റെ കവിതകളിൽ
ഞാൻ വരച്ചത്
നിന്നെയായിരുന്നു ..
പിന്നെ എന്നെയും …
എന്റെ ആത്മാവിന്റെ
ആഴങ്ങളിൽ ..
നിനക്കായ് ..ഒളിപ്പിച്ചുവെച്ച
എന്റെ പ്രണയവും ….
എന്നിട്ടും നീ എന്നെ
അറിയുന്നില്ലന്നോ ..?
എനിക്കായ് ..നീ
ഒരു വരി പോലും
കുറിച്ചില്ലാ …
നീ തന്നതൊക്കെയും …
ആർക്കോ വേണ്ടി ..എന്നോ
നീ കൈമാറിയ
നിന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ
വരികൾ മാത്രം ..
കടമായ് നീ തന്നു …
ഞാൻ മോഹിച്ചിരുന്നു …
എനിക്കായ് നീ …
എന്നെങ്കിലും ഒരു വരി
രചിക്കുമെന്ന് …
പക്ഷേ ആർക്കോ വേണ്ടി …
പുതുസ്വപ്നങ്ങൾ
നെയ്യുന്ന തിരക്കിൽ …നീ
തേങ്ങുന്ന എന്റെ മനം
കണ്ടില്ലാ …
എനിക്കായ് പ്രണയം
നിറച്ചിരുന്നുവെന്നു
നീ പറയുന്ന ..
നിന്റെ ഹൃദയത്തിന്
ഞാൻ ഒരു പകരക്കാരി പോലും
അല്ലായിരുന്നു ….
ഒരു പിൻവിളി നിന്നിൽ
ഇല്ലാ എന്നെനിക്കറിയാം …
നിന്നിലൂടെ കടന്നു പോകുന്ന
നിരവധി മുഖങ്ങൾക്കിടയിൽ
ഒന്ന് മാത്രം ആണ്
ഞാൻ എന്നെനിക്കറിയാം ….
ഒരിക്കലും മറക്കാൻ ആവില്ലെന്നറിഞ്ഞുകൊണ്ടു തന്നെ
ഞാൻ മറക്കാൻ
ശ്രെമിക്കട്ടെ നിന്നെ…..