പരസ്യം (കവിത).

രാഹുല്‍. 

പരസ്യങ്ങൾക്കു ചുട്ടി കുത്താൻ –

മുഖം തീറെഴുതിക്കൊടുക്കും –

സ്ത്രീ ശരീരങ്ങളെ,

ആധുനിക ലോകത്തെ ചലിക്കും –

പരസ്യപ്പലകകളാണ് നിങ്ങൾ.

ഓമൽ കൺകളിലും തിരുനെറ്റിയിലും –

ഇന്നേതു രാസലായനിയാണണിഞ്ഞത്.

സാന്ധ്യ സിന്ദൂരം കവിളിൽ പകരാനോ –

ഏതോ നിറം വാരിപ്പൂശി നീ.

മുറുക്കി ചുവപ്പിച്ചു പ്രണയം വിടർത്തിയ ചുണ്ടിതിൽ –

പടിഞ്ഞാറൻ നാട്ടിലെ പീത വർണ്ണമോ –

പറ്റിപ്പിടിച്ചൊട്ടിയിരിപ്പൂ .

അഴകെഴും കരിമുകിൽ മാലകൾ നിന്റെ –

അരിയ വാർമുടിശകലങ്ങൾ –

ഏഴല്ലെഴുപത് നിറങ്ങളിൽ നിന്നെന്നെ –

കേവലമായ് നോക്കി ചിരിക്കുന്നു.

കാമന്റെ വിരലാലെഴുതിയ കവിത –

ചേലെഴും നിന്റെ പുരികക്കൊടികൾ ,

ഭീതി പടർത്തുന്നു, ഇന്നതേതോ –

കൂർത്ത നഖങ്ങളെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നു.

നിന്റെ മനസ്സിന്റെ താക്കോലാം മുഖത്തിലേക്കല്ല പെണ്ണേ –

ആധുനിക വിപണിയുടെ പരസ്യശാലയിലേക്കാണ് –

ഏറെ നേരമായി മിഴി ചിമ്മാതെ –

നോക്കി ഞാനിരുന്നത് –

കഷ്ടം പതിനാല് നിമിഷം പോയോ!