ബിന്ദ്യമോഹൻ.
ഒരു വാക്ക് കൊണ്ട് മറക്കാനും ഒഴിവാക്കാനുമുള്ള അഭിനയത്തികവ് ഇല്ലാതെ പോയവൾ ….ഹൃദയം തന്ന് സ്നേഹിച്ചവൾ….ഹൃദയത്തിൽ നിന്നും
എന്റെ തുലികയിലേക്ക് പടർന്ന ഓരോ
അക്ഷരങ്ങൾക്കും രക്തത്തിന്റെ ചുവപ്പായിരുന്നു….. സ്നേഹത്തിന്റെ കാലൊച്ചകളെ നീ എന്നും അവഗണിച്ചു…..എനിക്കാണെങ്കിൽ
വിധി എന്നരണ്ടക്ഷരത്തിലേക്ക്
ഓർമ്മകളെ പറത്താനാവുന്നുമില്ല….
“പാതി മാഞ്ഞ മഞ്ഞിൽ പതുക്കെ പെയ്തൊഴിഞ്ഞ മഴയിൽ…..
കാറ്റിൽ മിന്നി മായും വിളക്കായ്‌ കാത്തുനിൽപ്പതാരെ…? “
